Warhammer FRP PBF

Falcon

Administrator, Mistrz Gry

Dołączył: 2015-10-23

Liczba postów: 12

Rasa: Człowiek

Złote Korony: 20

Srebrne Szylingi: -

Mosiężne Pensy: -

Miejsce Pobytu: Averland

Profesja: Uczeń Czarodzieja

Falcon

Imię: Falcon
Rasa: Człowiek
Profesja: Uczeń Czarodzieja

Aparycja:

Niewysoki, młody mężczyzna około 18. roku życia. Jego blond włosy i szare oczy są ukryte za kapturem, który zwykł nosić. W wieku 16. lat, został zaatakowany przez dzika, który rozpruł mu klatkę piersiową. Pamiątką po tym wydarzeniu jest duża blizna ciągnąca się od prawego, ostatniego żebra po lewą pachę. Falcon zazwyczaj chodzi w płaszczu z kapturem, w kolorze zielonym, spiętym z przodu złotą broszką świadczącą o szlachetnym urodzeniu.  Oprócz tego nosi zwykłe ubranie, również w kolorze zielonym. Porusza się z dosyć wyniosłą postawą, jak na członka szlacheckiego rodu przystało. Wyraźnie artykułuje swoje myśli, nie zwraca uwagi na uczucia innych, dlatego z jego ust można dosyć często usłyszeć najszczerszą prawdę.

Charakter:

Falcon jest dosyć zarozumiałą osobą. Nie lubi kiedy go się obraża, lecz lubi słyszeć prawdę. Raczej nie zważa na pragnienia innych, lub też ich uczucia. Po sobie rzadko kiedy daje poznać emocje. Nigdy do końca nie można powiedzieć kogo lubi a kogo nienawidzi. Jego głównym celem jest zdobycie sławy jako potężny mag. Przez większość czasu jest optymistycznie nastawiony do świata. Uważa, że na pewno "jakoś to będzie".

Historia:

     Dzieciństwo Falcona nie było zbyt łatwe, głównie z powodu śmierci rodziców, kiedy miał 8 lat. Szlachecka rodzina zbyt często wysławiała się obraźliwie o innych rodach. W końcu sprowadziła na siebie karę. Jeden z kupców imieniem Daru postanowił zorganizować wieczerzę, na której miało dojść do śmierci rodziców Falcona. Plan był prosty, wystarczyło dolać trochę sercoboju do wina szlachciców. Lecz Daru nie przewidział, że wraz z rodzicami przyjdzie ich 8 letni syn. Mimo że rodzice szybko przeszli do sal bogów, chłopiec był jeszcze za mały, żeby pić, dlatego jako jedyny się ostał. Jedyne co kupiec wymyślił to porwanie chłopca i zakatowanie go. Ten plan, jak większość planów wymyślonych na poczekaniu, okazał się nieskuteczny, ponieważ zwinny Falcon zdołał uciec. Osierocony chłopak musiał sobie jakoś radzić w brutalnym świecie.
     Przez 2 lata tułał się od domu do domu, od miasta do miasta. W tym czasie zdołał nauczyć się paru przydatnych umiejętności. Jedno jest pewne, sam by sobie nie poradził. Na swojej drodze spotkał kilka osób, które mu pomogły m.in. karczmarkę o imieniu Sarlin. Kobieta bardzo go polubiła, z miłą chęcią oddawała mu drobne pensy, zapewniała jedzenie i spanie. Oprócz niej Falcon spotkał sławnego łowcę nagród o imieniu Kardif. Przez długi czas z nim podróżował, raczej nie pomagał mu w zleceniach, zazwyczaj czyścił mu broń lub przynosił coś do jedzenia i picia. Pewnego razu, kiedy słuchał opowiadań Kardifa z jego różnych wypraw, napadli ich bandyci, chłopak zareagował dosyć impulsywnie. Z niewiadomego powodu bandyci stanęli nagle w płomieniach i w straszliwych męczarniach zginęli, chwilę później Falcon osunął się bezwładnie na ziemię. Obudził się w dziwnej komnacie, nad sobą zauważył starszego mężczyznę z długą, czerwoną i falującą brodą.
- Kim jesteś? - zapytał niepewnym głosem 10 letni chłopiec.
- Nazywam się Girion jestem jednym z mistrzów magii Ognia.
- Co ja tu robię?
- Kardif mówi, że umiesz posługiwać się magią.
- Co teraz ze mną będzie?
- Jeśli chcesz możesz zostać moim uczniem i szkolić się w sztuce magicznej, lub dalej podróżować wraz z Kardifem.
- Jeśli się zgodzisz, chciałbym zostać twym uczniem.
     Nauka w kolegium nie należała do prostych, lecz i tu Falcon wykazał się. Może nie należał do najmłodszych kadetów, ale z pewnością do najzdolniejszych...

---

Karta Postaci                                                 Rejestr